Mortier L16 81 mm | ||
---|---|---|
![]() | ||
Mortier L16 81mm
| ||
Type | Mortier | |
Land van oorsprong | Verenigd Koninkrijk | |
Dienstgeschiedenis | ||
In dienst | 1965–heden | |
Gebruikt door | zie Gebruikers | |
Oorlogen | Borneo (1962-1966) Omaanse Burgeroorlog (1962-1976) Indiaas-Pakistaanse Oorlog van 1971 (1971) Falklandoorlog (1982) Golfoorlog (1990-1991) Joegoslavische oorlogen (1991-2001) Nepalese Burgeroorlog (1996-2006) Irakoorlog (2003-2011) Oorlog in Afghanistan (2001-2021) Minusma Mali (2013-heden) | |
Productiegeschiedenis | ||
Ontwerper | Royal Armament Research and Development Establishment (RARDE), Fort Halstead (Verenigd Koninkrijk) (schietbuis en 2-pootstatief) | |
Ontworpen | 1956 | |
Producent | Royal Ordnance plc. (schietbuis en 2-pootstatief) (Verenigd Koninkrijk) | |
Varianten | F2 81mm (Australië), M252 (VS) | |
Specificaties | ||
Massa | 35,3 kg (totaal) | |
Lengte | 1280 mm | |
Bemanning | 5 | |
Patroon | standaard 81mm-NAVO-mortiergranaat | |
Kaliber | 81 mm | |
Actie | enkelschot, herbruikbare schietbuis | |
Vuursnelheid | 15 schoten per minuut (1-12 per minuut langdurig, 20 per minuut gedurende korte tijd) | |
Projectielsnelheid | 225 m/s | |
Effectief bereik | Brisantgranaat (HE): 100-5675 m Rookgranaat: 100-5675 m Lichtgranaat: 400-4800 m | |
Maximum bereik | 5650 m | |
Voedingssysteem | Handmatig | |
Richtmiddelen | Optisch (C2) met Trilux-led-verlichting |
De L16 81mm-mortier is ontstaan als een gezamenlijk ontwerp door het Verenigd Koninkrijk en Canada. Het is een indirect vurend wapen (steilbaan) dat op bataljonsniveau wordt ingedeeld en dat in staat is om nauwkeurige vuursteun te leveren tot een maximumbereik van 5650 m.[1]
Als eerste namen de Britse strijdkrachten de mortier in gebruik in 1965-’66 ter vervanging van de Ordnance ML 3 inch Mk II-mortier.
Anno 2024 is de L16 enigszins verouderd. Het is zwaar en het afvuurgereedmaken kost veel tijd. Ook is het wapen is eenvoudig te detecteren door zijn kenmerkende knal en flits tijdens het schieten. Door de lange vluchttijd, de hoge projectielbaan en de lage snelheid van de projectielen is het bovendien kwetsbaar voor detectie door mortieropsporingsradar.[2]
Voor transport wordt het wapen gedemonteerd in drie delen (schietbuis, basisplaat en 2-pootstatief met vizieren) van elk ongeveer 11 kg. Voor inzet wordt het wapen dan geassembleerd. Het wapen is binnen enkele minuten in iedere gewenste richting te zetten. Door de constructie en het gewicht is de mortier ook lopend te vervoeren.[3]